Przygotowaliśmy dla naszych wszystkich fanów quiz o historii Łodzi składający się z 30 pytań. Zapraszamy do rozwiązywania:
Filmy o Łodzi – Kronika Getta Litzmannstadt 2012
Dzięki uprzejmości Pana Henryka Dąbkiewicza przedstawiamy jego najnowszą produkcję dotyczącą Litzmannstadt Getto.
Wycieczki turystyczne TOnZ po Łodzi
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami oddział w Łodzi zaprasza członków i sympatyków na wycieczki turystyczne.
Wycieczki piesze “Niedziela z przewodnikiem” od 1.03 do 30.06.2013 Wszystkie wycieczki rozpoczynają się o godz. 11:00 Prowadzą miejscy przewodnicy: Mira Brzozowska i Janusz Królikowski
3. marca 2013
Ulica Mikołaja Kopernika
Zbiórka: róg ul. Wólczańskiej i Kopernika
Prowadzi: Janusz Królikowski
10. marca
Śladami łódzkich kuczek
Zbiórka: róg al. Kościuszki i 6 sierpnia
Prowadzi: Janusz Królikowski Czytaj dalej „Wycieczki turystyczne TOnZ po Łodzi”
Filmy o Łodzi – Fotoamator 1998
W jednym z wiedeńskich antykwariatów w 1987 roku znaleziono kilkaset kolorowych slajdów z czasów II wojny światowej. Okazało się, że na slajdach utrwalono sceny z życia łódzkiego getta. Wykonał je – a były to pierwsze tego rodzaju prace w dziejach fotografii – Walter Genewein, obywatel austriacki w służbie niemieckiej machiny wojennej.
Więcej: alterkino.org/wojna_imperializm/fotoamator/
Historia Rudy Pabianickiej
Ruda Pabianicka do 1834 r.
Specyfika ukształtowania terenu na obszarze późniejszej Rudy Pabianickiej oraz obecność lasów i niewielkich rzek sprawiły, że ludzkie osadnictwo na tym miejscu sięga 4 tysięcy lat p.n.e. Są na to dowody w postaci wykopalisk – obszar w widłach Neru, Olechówki oraz końcowego biegu Jasienia obfituje w znaleziska z epoki późnego brązu, będące pozostałościami po kulturze łużyckiej. W 1931 roku odkryto też cmentarzysko pochodzące z wczesnej epoki żelaza
Na podstawie analizy znalezionych przedmiotów ustalono, że lud zamieszkujący te tereny był osiadłą wspólnotą rodową, zajmował się rybołówstwem, rolnictwem oraz hodowlą bydła. Dowiedziono również, że ze wszystkich terenów dzisiejszej Łodzi, obszar Rudy Pabianickiej zasiedlono najwcześniej. Brak jest, niestety, opisów znalezisk archeologicznych datowanych od ok. 650 roku p.n.e do wczesnego średniowiecza. Dopiero w ostatnich latach podczas budowy C.H. „Port Łódź” oraz prac wodno-kanalizacyjnych natrafiono na przedmioty z okresu kultury pomorskiej z ok. roku 300 p.n.e., oraz zbadano cmentarz z czasów kultury przeworskiej z przełomu III i IV wieku n.e.
W XI wieku tereny dzisiejszej Rudy nazywane były Kasztelanią Chropską. W 1086 roku Judyta, żona Władysława Hermana przekazała kasztelanię biskupowi krakowskiemu. Ziemia obfitowała tutaj w złoża rud darniowych, dlatego szybko powstała osada hutnicza, gdzie wydobytą rudę przetapiano w tzw. kuźnicach, a z uzyskanego surowca wykonywano m.in. lemiesze do pługów. Czytaj dalej „Historia Rudy Pabianickiej”
Łódź od drugiego wejrzenia – wycieczki historyczne po Łodzi
Zapraszamy łodzian na bezpłatne sobotnie wycieczki, dzięki którym miasto nie będzie dla Was już tylko znajomym, ale i dobrym przyjacielem. Przyjdźcie na wycieczki tematyczne oraz inscenizowane. Podczas tych drugich prócz przysłuchiwania się miłym opowieściom przewodnickim będziecie mogli liczyć na spotkanie akrobatów, aktorów, muzyków a może nawet potańczyć… no ale nie zdradzajmy wszystkiego!
Spacerujemy w soboty w sierpniu i wrześniu od godz. 15
Historie najsłynniejszych łódzkich fotografów, początki fotografii w mieście, słynni portreciści łódzcy i ciekawe sposoby promocji zakładów fotograficznych. Właśnie o tym dowiemy się podczas wycieczki:
4 sierpnia – Z wizytą u starego fotografa
prowadzenie: Joanna Orzechowska, start: plac Wolności
W mieście huk i dym fabryk, a na obrzeżach pośród zieleni bogaci łodzianie budują sobie piękne wille letniskowe. Jak spędzano wakacje w Łodzi na początku XX wieku opowiemy podczas wycieczki: Czytaj dalej „Łódź od drugiego wejrzenia – wycieczki historyczne po Łodzi”
Filmy o Łodzi – Bałuckie getto 2008
reżyseria: Pavel Stingl
produkcja: Czechy, Polska
rok produkcji: 2008
Czas trwania: 87 minut
Słyszeliście o Bałutach? Nawet jeśli nie jesteście z Łodzi, z pewnością wiecie, że nie należy pojawiać się tam po zmroku. – To taki Bronx – mówi jeden z bohaterów filmu Pavla Stingla “Bałuckie Getto”. W 1940 roku w tej najbiedniejszej dzielnicy miasta Niemcy utworzyli getto i na 4 km kw. zamknęli ponad 160 tys. Żydów. Jednak chyba mało kto wie, że w 1941 r. przywieźli tam jeszcze 5 tys. Żydów z czeskiej Pragi. Dokumentalny film Pavla Stingla, to opowieści czeskich Żydów, którzy przeżyli getto, przeplatana obrazami współczesnych Bałut. Reżyser znajduje analogie między tymi i tamtymi Bałutami. Wtedy strach, głód, upokorzenie. Teraz bieda, beznadzieja, alkoholizm. I wtedy i teraz walka o przetrwanie. Czasem rezygnacja. Jakby jakieś piętno naznaczyło to miejsce. Czytaj dalej „Filmy o Łodzi – Bałuckie getto 2008”
Pieśń Łodzianka
Łodzianka – polska, socjalistyczna pieśń hymniczna, nieznanego autorstwa, powstała w Łodzi, w 1909, w oparciu o tekst „Warszawianki 1905” Wacława Święcickiego i wykorzystująca jej melodię. Wydana w zbiorze, Polskie Pieśni Rewolucyjne z lat 1918-1939, autorstwa Felicji Kalickiej i w opracowaniu muzycznym Edwarda Olearczyka, w 1950. Pieśń składa się z trzech zwrotek i trzech, odmiennej treści, refrenów. W jej tekście utrwalone zostały wydarzenia ze stycznia 1905, gdy po strajkach, zapoczątkowanych w fabrykach Scheiblera, Geyera i Poznańskiego, z pracy odeszło około dziesięciu tysięcy robotników. Kolejne strajki łódzkich włókniarzy miały miejsce w dniach 22-24 czerwca 1905 – te jednak przerodziły się w zamieszki, podczas których zginęło lub rannych zostało około dwóch tysięcy manifestantów.
W 1949, pod dyrekcją Tadeusza Paciorkiewicza, powstały trzy interpretacje „Łodzianki”. W kompozycjach a cappella wykonały ją wówczas chóry mieszane: dwugłosowy, trzygłosowy i czterogłosowy. Czytaj dalej „Pieśń Łodzianka”
22 VII 1956 r. – Łódź „zarażona” telewizją
„Obraz ruchomy „ dla nowego, ideologicznie „ukształtowanego „ przez władze PRL , społeczeństwa nie był czymś obcym. Mało kto jednak ,mógł wyobrazić sobie własne prywatne kino, które w najbliższym czasie miało zdystansować tak popularne radio i stać się ulubioną rozrywką i ważnym ,mniej lub bardziej, elementem kształtowania „wiedzy” o kraju i świecie. Co ciekawe w początkowej nawet kierownictwo PZPR nie przywiązywało wagi i nie zdawało sobie sprawy z potencjalnej „siły” oddziaływania szklanego ekranu.
Równolegle z pracami badawczymi prowadzonymi nad techniką telewizyjną po 1945 r. ,trwały próby umiejscowienia tego medium w strukturach instytucjonalnych władzy i nadanie mu form prawnych. .Do czasu oficjalnej prezentacji, telewizja w Polsce pozostawała nieznana społeczeństwu .Redaktor „Przekroju” Zbigniewa Rogowskiego aby dowiedzieć się nieco więcej o telewizji musiał długo czekać na kilkanaście przepustek i uzyskać zezwolenie na publikację tajemnicy państwowej .Można odnieść wrażenia że władza nie do końca będąc zorientowana co siły oddziaływania telewizji wolała przyjąć postawę zachowawcza i otoczyć same medium prewencyjną ochroną.
Na mocy ustawy z dn. 4 lutego 1949 r. został utworzony Centralny Urząd Radiofonii ,który miał być organem naczelnym w zakresie radiofonii i telewizji dla powszechnego odbioru.
Instytucja ta została podporządkowana Prezesowi Rady Ministrów a sprawy zastrzeżone dla Ministra Poczt i Telegrafów w przepisach dotyczących radiofonii i telewizji dla powszechnego odbioru ,przeszły z mocą ustawy do zakresu działań Premiera. Czytaj dalej „22 VII 1956 r. – Łódź „zarażona” telewizją”
Bunt, masa, maszyna
Ukazała się publikacja o protestach łódzkich tkaczy w roku 1861. Przypomina ona buntowniczy epizod z początków dziejów polskiej klasy robotniczej.
„Bunt, masa, maszyna. Protesty łódzkich tkaczy w kwietniu 1861 roku” – taki tytuł nosi praca zbiorowa pod redakcją Natalii Królikowskiej i Cezarego Pawlaka. Wydawnictwo jest pokłosiem ubiegłorocznego panelu dyskusyjnego, upamiętniającego bunt łódzkich tkaczy z kwietnia 1861 roku.
W latach 50. XIX wieku doszło do pierwszego większego przełomu w życiu gospodarczym Łodzi. Stagnacja w handlu i przemyśle, wywołana nadmiernym napływem zagranicznych towarów oraz zastąpienie części pracowników maszynami, dotkliwie odbiła się na życiu robotników. Rękodzielnicy – tkacze łódzcy i ich czeladź – zrozumieli, że stoją u progu ruiny. Rozpacz przerodziła się w gwałt pod postacią buntu przeciwko maszynom. Stało się to w roku 1861.
13 kwietnia 2011 r. w 150. rocznicę buntu, w Sali Lustrzanej Muzeum Miasta Łodzi o łódzkim buncie dyskutowali historycy, filozofowie i znawcy Łodzi: prof. Jarosław Kita, dr Krzysztof Kędziora, prof. Przemysław Waingertner i Alina Jabłońska. Dyskusję prowadzili Natalia Królikowska i Cezary Pawlak z Muzeum Miasta Łodzi – późniejsi redaktorzy publikacji.
Publikacja liczy 43 strony. Dostępna jest w kasie Muzeum Miasta Łodzi oraz w księgarni internetowej wydawcy – Łódzkiego Towarzystwa Naukowego.